Ferdinand Küchler (Gießen, 14 juli 1867 - Leipzig, 24 oktober 1937) was een Duits violist en componist van instructieve vioolmuziek en een vermaard vioolpedagoog.

Hij studeerde in Frankfurt am Main, Heerman en ]. Hij was onder andere werkzaam in en Leipzig als vioolpedagoog. Küchler schreef een vermaarde Praktische Violinschule (1911). De stokvoering krijgt bijzonder aandacht in de werken van Küchler. Hierover verscheen van zijn hand nog een Lehrbuch der Bogenführung (1929) naast een Lehrbuch der Technik des linken Armes (1932). Deze werken werden ook in het Frans en het Engels vertaald.

Ferdinand Küchler was violist en altviolist en werd geboren op 14 juli 1867 in Gießen in Duitsland. Hij studeerde van 1883 tot 1888 aan het Hoch'schen Konservatorium in Frankfurt am Main. Hij studeerde daar bij Stockhausen, Hessen, viool bij J. Naret-Koning en H. Heermann en ook muziektheorie bij A. Egidi en I. Knorr. Van 1898 tot 1910 gaf hij les aan het Hoch'schen Konservatorium in Frankfurt am Main. In 1912 nam hij de leiding over van het Volkskoor in Bazel. was hij verbonden aan het in Leipzig. Daarna was hij van 1927 tot 1936 leraar viool aan het Landeskonservatorium in Bazel en solo altist bij de symphonieconcerten aldaar.

Küchler had een zeer groot aandeel in de ontwikkeling van een nieuwe vioolmethodiek, die gebaseerd was op nieuwe kennis over de fysiologie van de stokvoering. Ferdinand Küchler overleed op 24 oktober 1937 in Leipzig.

Bekende vioolwerken van Ferdinand Küchler

Concertino in G-Dur op. 11

Concertino D op. 12